Udało nam się zebrać wszystkie pytania, które zadałyście/liście nam podczas ostatnich tygodni: na facebooku, instagramie i podczas jednodniowej rezydencji na profilu Babskie Sprawy. Nie na każde zdecydowałyśmy się odpowiedzieć ponieważ są tematy które warto pozostawić tylko dla siebie. Mamy nadzieję, że udzielone odpowiedzi choć trochę zobrazują Wam jak wygląda życie lesbijskiego małżeństwa w Polsce.
1. Czy zmieniłyście nazwiska po ślubie? Jeśli nie – czy planujecie to zrobić?
Nie. Możliwość automatycznej zmiany nazwiska po ślubie w Danii mają wyłącznie obywatele tego kraju (niezależnie od płci). Możliwość zmiany nazwiska w Polsce ma teoretycznie każdy, pod warunkiem stosownego uargumentowanie swojej decyzji. Argumentem powodującym automatyczny odrzut wniosku jest w naszym przypadku prawda – posiadanie wspólnego nazwiska po jednopłciowym ślubie zawartym poza granicami kraju. Mimo wszystko będziemy próbować.
fot. Dominik Werner
2. Ile macie tatuaży? Czym są dla was tatuaże, co oznaczają, czy mają jakąś ważną symbolikę?
Żadna z nas nie wie. Po 20-stym zazwyczaj przestaje się liczyć.
Niektóre są ważne, inne mniej, część symbolizuje ważne wydarzenia w życiu, inne to czysta estetyka. Nie wejdziemy jednak w konkretne obrazki, bo to bardzo intymna sprawa.
fot. Elwira Litra
3. Co lubicie w sobie nawzajem, a co was denerwuje?
Ania: lubię w Zandrze jej kreatywność, zaradność i to, że dla całego świata bywa okropna, a dla mnie cudowna. Denerwuje mnie bałaganiarstwo.
Zandra: uwielbiam w Ani to, że ma swoje zasady i wartości, od których nie odstępuje, że ma złote serce i jest dobrym człowiekiem, nawet jeśli życie ją traktuje okropnie. Czasami denerwuje mnie jej przywiązanie do zasad i planów, ale to dzięki nim ostatecznie mamy opłacone w terminie rachunki.
4. Czy wasze małżeństwo jest respektowane prawnie w Polsce?
Kompletnie, absolutnie nie. W świetle polskiego prawa nasz stan cywilny to „panna”. W 30 innych krajach świata – „married”.
fot. Historia Wizualna
5. Czym zajmujecie się zawodowo i jak zaczęły się wasze kariery?
Ania: Pracuję w centrali banku i zajmuję się zapobieganiem nadużyciom kredytowym. Moja pierwsza praca? Pielenie chwastów w ogrodzie za 3 pln/h w wieku 12 lat.
Zandra: Też kiedyś pieliłam chwasty! Za 50zł/dzień co było spoko stawką, bo szybko się zmęczyłam… Pierwsze pieniądze zarabiałam robiąc fireshow. Potem łapałam zlecenia jako fotograf. Moja kariera zawodowa jest zupełnie niezwiązana ze ścieżką edukacji (ukończyłam historię sztuki na uniwersytecie i edukację artystyczną na ASP). Pracowałam w ubezpieczeniach, call center, Hard Rock Cafe, jednak najdłużej w organizacji eventów. Od 2 lat jestem event managerem w zagranicznej firmie.
6. Jak wyoutować się jako osoba biseksualna będąc kobietą pozostającą w związku z mężczyzną?
To, z kim aktualnie jesteś nie ma żadnego wpływu na Twoją orientację. Będąc w związku z osobą płci przeciwnej nie jesteś mniej biseksualna/y niż ktoś, kto pozostaje w jednopłciowym związku. Jak się wyoutować? Być szczerą/ym.
7. Czy spotykacie się z ludźmi, którzy chcą wam wyperswadować waszą miłość z głowy, przekonać, że to co robicie jest złe?
Spotykamy, ale staramy się ucinać takie kontakty.
8. Czy miałyście problem z uzyskaniem w polskim urzędzie stanu cywilnego dokumentów potrzebnych do ślubu w Kopenhadze?
Nie. Kopenhaski urząd wymaga jedynie dwóch dokumentów z polskiego USC: odpisu aktu urodzenia oraz zaświadczenia o stanie cywilnym. Jest to jedynie zaświadczenie, w którym stwierdza się nasz stan cywilny. Dokument ten jest często mylony z zaświadczeniem o braku przeciwwskazań do zawarcia związku małżeńskiego, w którym należy podać imię i nazwisko przyszłego małżonka.
Ratusz w Kopenhadze, w którym brałyśmy ślub
9. Jak wygląda sytuacja takich małżeństw jak wasze w przypadku hospitalizacji żony/męża i dowiadywania się o stan zdrowia, czy decydowania o leczeniu?
Jesteśmy traktowane jak obce sobie osoby. W oczach prawa, lekarzy i personelu medycznego nie jesteśmy rodziną. Nie mamy żadnych praw do decydowaniu o np. nieprzytomnej małżonce, nie dowiemy się też niczego o stanie jej zdrowia. Można oczywiście postarać się o odpowiednie upoważnienia notarialne. W teorii załatwia to sprawę. Jednak kto w przypadku poważnego wypadku, czy zagrożenia życia ma czas zapoznawać się z naszą dokumentacją?
10. Skąd nazwa Ninusy?
To takie „nasze” słowo, jego znaczenie jednak zostawimy na razie dla siebie.
11. Jak wyglądał wasz coming out przed rodzicami?
Ania: Źle. Moja rada dla osób których rodzina jest konserwatywno-katolicka? Zrób to, kiedy uzyskasz niezależność, zwłaszcza finansową. Czy żałuję? Nie.
Zandra: Jak zwykle postawiłam ich przed faktem dokonanym. Tak jak mówi Ania, najlepiej już być wtedy niezależną osobą – mieszkałam już w innym mieście i mogłam im dać czasoprzestrzeń na oswojenie się z tym. Potrzebowali kilku lat, ale jest między nami lepiej niż kiedykolwiek. To chyba jednak wynika ze wspólnego dojrzewania i przepracowania tego procesu.
12. Czy wasze rodziny zaakceptowały wasz związek? Jak zareagowały na ślub?
Przyjęły do wiadomości. Gratulacji nie było.
13. Czy spotkały was jakieś przykre sytuacje ze strony obcych ludzi, np. gdy szłyście ulicą trzymając się za ręce? Jak ludzie reagują gdy publicznie okazujecie sobie miłość?
Tak, za każdym razem czujemy na sobie ciekawskie spojrzenia, czasem ktoś krzyknie „jebane lesby”, czy splunie przez ramię.
14. Kiedy i jak zdałyście sobie sprawę, że wolicie dziewczyny?
Ania: zawsze to wiedziałam. Kiedy? Wtedy, kiedy heteroseksualna dziewczyna zdaje sobie sprawę, że podobają się jej chłopcy.
Zandra: Też wiedziałam to od zawsze, ale nie widziałam wzorca takich związków, nie wiedziałam, że można być z kobietą, zakładać rodzinę. Dopiero kiedy poznałam inne lesbijki i zobaczyłam takie związki dotarło do mnie, że wcale nie muszę tłumić swoich preferencji i mieć „męża”.
15. Czy planujecie mieć dzieci? Jeśli tak, to w jaki sposób?
Sposobów jest wiele np: in vitro, adopcja, inseminacja, zapłodnienie przez mężczyznę. Tak, będziemy mieć dzieci. Staranie się o potomstwo jest jednak bardzo prywatną sprawą każdej pary i osoby, dlatego nie odpowiemy na pytanie „jak”.
16. Jak przekonać ludzi, że moja orientacja niczego nie zmienia?
Nie przekonuj. Żyj swoim życiem, bądź świadectwem szczęścia, jakie niesie za sobą życie w prawdzie.
17. Czy spotykacie się z hejtem, niezrozumieniem, pogardą?
Tak, każdy wywiad z nami okraszony był komentarzami typu „to trzeba leczyć” / „patologia” / „kiedyś gwałty były powszechne i jakoś lesb nie było”. Na codzień jednak otaczamy się normalnymi, zrównoważonymi psychicznie i inteligentnymi osobami.
fot. Elwira Litra
18. Jak radzicie sobie z negatywnymi opiniami na temat waszego związku?
NIe interesują nas.
19. Jak się poznałyście?
Ania: Chyba w 2012 roku, na urodzinach wspólnej znajomej Zandra przedstawiła się i poprosiła mnie o papierosa. Po tej imprezie dodała mnie do znajomych na facebooku i namiętnie like’owała moje zdjęcia na instagramie. Dopiero w 2016 roku spotkałyśmy się ponownie dzięki…tinderowi!
Zandra: Wspólna znajoma opowiadała mi o Ani. odczekałam na odpowiedni moment i poderwałam ją na tinderze, kiedy obie byłyśmy wolne.
20. Zakochałyście się w sobie od razu, czy z czasem pojawiła się w głowie i sercu myśl „to jest to”?
Od kiedy zmatchowałyśmy się na tinderze, w zasadzie od razu zaczęłyśmy flirtować, a po około miesiącu randkowania byłyśmy już razem.
fot. D. Werner
21. Jak reagują nowo poznane przez was osoby na wieść, że jesteście żoną i żoną?
Zazwyczaj nie reagują wcale. Nie chodzimy z transparentem „mam żonę”, po prostu gdy rozmowy wchodzą w fazę prywatną i każdy opowiada co robił, gdzie wyjechał – zupełnie naturalnie opowiadamy „byłam z żoną na mazurach” albo „żona znalazła wczoraj przepis na pyszny sernik”. Tym sposobem pokazujemy, że jesteśmy normalnym, niczym nie różniącym się od innych małżeństwem.
22. Jak wygląda ślub w Danii od strony dokumentacji?
Od kilku miesięcy możecie korzystać z naszego poradnika: KLIK. Zachęcamy do lektury!
23. Czy jesteście zazdrosne o inne swoje przyjaciółki?
Czasem jesteśmy lekko zazdrosne o innych ludzi, ale wszystko mieści się w zdrowych granicach. Jesteśmy pewne siebie nawzajem, więc nie ma powodów do obaw.
fot. Magdalena Sobieska
24. Czy spotykacie się ze stereotypem „która z was jest facetem w związku”?
Będąc w Polsce spotykamy się z każdym książkowym stereotypem dotyczącym kobiet i lesbijek.
25. Co sądzicie o marszu równości w Lublinie? Przejdzie?
Trzymamy kciuki. Bardzo cieszy nas zalew tęczy na mapie Polski. Chciałybyśmy aby tęczowe wydarzenia odbywały się w każdej miejscowości, tak jak manifestacje religijne czy inne komercyjne święta np Halloween czy Mikołajki.
fot. Monika Tichy
26. Czy wytykacie sobie wady w swoim wyglądzie, np. „przytyłaś ostatnio, może nie jedz już tych ciastek”?
Ania: Miałyśmy jedną, oczyszczającą rozmowę w której powiedziałyśmy sobie, że czas wziąć się za siebie. Ale nie, nie wytykamy sobie wad. Raczej wspieramy się w podjętych decyzjach i działaniach podejmowanych ku poprawie kondycji fizycznej.
Zandra: Motywujemy się też w sięganiu po te ciastka, więc absolutnie sobie tego nie wypominamy!
27. Ile macie książek?
Zawsze będzie ich za mało, ale przydałby się kolejny regał.
28. Rocznica – wolicie drogi prezent czy wspólny wyjazd?
Są okazje, na której materialny prezent bardzo pasuje, jest pamiątką. Na co dzień jednak wymyślamy mnóstwo bliższych i dalszych wycieczek – uwielbiamy wspólne podróże.
29. Która z was pierwsza przyznała się drugiej, że ma na niej „crusha”?
Zandra. Ania jednak szybko dołączyła.
30. Jak wam się żyje w Trójmieście?
Kochamy Trójmiasto, zwłaszcza Gdynię. Nie potrafimy jednak już dłużej żyć w kraju, który nie zapewnia nam podstawowych praw i opieki.
Wyspa Sobieszewska
31. Może założycie kanał na youtube?
Nie. Nie czujemy się dobrze przed kamerą, nie umiemy montować filmów i nie mamy aż tyle czasu wolnego. Stawiamy na słowo pisane, którym posługujemy się sprawniej. Nie lubimy bylejakości, a takie byłby nasze amatorskie filmiki więc zostaniemy tu gdzie jesteśmy.
32. Czy jesteście religijne?
Tak, każda z nas rozwija swoją duchowość z pomocą Siły Wyższej.
33. Czym się interesujecie – zawodowo i prywatnie?
Ania: Zawodowo – wykrywaniem fałszowanych dokumentów, prywatnie – zgłębiam temat hygge, planuję wycieczki i płynę w nurcie bodypositivity.
Zandra: zawodowo organizuję eventy i imprezy, prywatnie prokrastynuję, badam kulturę lesbijską, piszę, robię fotografie, planuję co zrobię z kasą jak wygram w lotka.
34. Czy środowisko LGBT+ wywalczy kiedyś w Polsce równe prawa?
Chciałybyśmy, jednak powoli przestaje nas to interesować – obecnie jesteśmy skupione na przygotowaniach do wyjazdu za granicę. Nie wierzymy, żeby sytuacja szybko się zmieniła, a szkoda nam czasu, który możemy przeznaczyć na życie w pełni praw.
35. Jakich innych blogerów/blogerki LGBT+ (i nie tylko) lubicie prywatnie?
Numerem 1 w naszych sercach są hello2brysie – czyli Daro i Cesar. Lubimy imprezy_kobiece (Mariola i Marta), les.be.together (Sylwia i Kacha), cialopozytyw (Kaya), czy Sonię z bodyhairmovement.
36. Jakie miejsca zwiedziłyście wspólnie?
Bory Tucholskie, Kraków, Malbork, Małe Trójmiasto Kaszubskie, Olsztyn, Chmielno, Toruń, Warszawę, Łapalice, Półwysep Helski, Kłanino, Wyspa Sobieszewska, Szaflary, Poznań, Kopenhaga, Rzucewo, Słupsk, Lębork, Zakrzówek, Borzęcino…
Warszawa, muzeum neonów
37. Gdzie chciałybyście pojechać?
Wszędzie. 😉
Ania: Islandia, Kalifornia, Budapeszt, Lubeka. Chciałabym też wrócić do Berlina, Londynu, Toskanii. Przede wszystkim jednak marzę o przeprowadzce do Danii.
Zandra: Chciałabym zwiedzić każdy kontynent po za Arktyką.
38. Czy można w Polsce zawrzeć jakieś umowy, akty notarialne sprawiające, że związek dwojga osób tej samej płci będzie choć trochę pod względem prawnym przypominał małżeństwo?
Tak – zrobili to na przykład Marek i Jędrzej Idziak – Sępkowscy. Udostępnili wzory dokumentów, które sami podpisali: KLIK.
39. Skąd macie pieniądze na jedzenie na mieście i ciągłe wycieczki?
Ciężko na to pracujemy, racjonalnie planujemy comiesięczny budżet i staramy się oszczędzać na rzeczach, które nie sprawiają nam przyjemności, by mieć na to co poprawia jakość naszego życia.
Dziękujemy za pytania, chęć poznania naszego świata i otwartość na wiedzę o problemach osób LGBT+ w Polsce. Tym wpisem kończymy pewien rozdział naszej działalności. Nie znikamy jednak z social mediów, także do zobaczenia. Stay tuned!
Ninusy 
Dodaj komentarz