Gdzie wziąć ślub i dlaczego w Danii? Krok po kroku przez formalności.

W Polsce w 2018 roku nie można zalegalizować związku osób tej samej płci. Mamy jednak ogromne szczęście, że za orientacje seksualną nie grozi nam kara śmierci lub pozbawienia wolności jak np. w Sudanie czy Arabii Saudyjskiej. Jednak szczęście to za mało i mimo wszystko nalegamy na ślub. Taki możemy wziąć w w Holandii (2001), Belgii (2003), Hiszpanii (2005), Norwegii (2009), Szwecji (2009), Portugalii (2010), Islandii (2010), Danii (2012), Francji (2013), Wielkiej Brytanii (2014, bez Irlandii Północnej), Luksemburgu (2015), Irlandii (2015), Finlandii (2017), Niemczech (2017), i o dziwo na Malcie (2017). Związek partnerski zalegalizować można  w kilkunastu krajach: Dania (1989), Szwecja (1995), Islandia (1996), Francja (1999), Niemcy (2001), Finlandia (2002), Portugalia (2001), Luksemburg (2004), Wielka Brytania (2005), Słowenia (2005 oraz 2016), Andora (2005 oraz 2014), Czechy (2006), Szwajcaria (2007), Węgry (2009), Austria (2010), Irlandia (2011), Liechtenstein (2011), Malta (2014), Chorwacja (2014), Cypr (2015), Grecja (2015), Estonia (2016) oraz Włochy (2016). Całkiem niezły wybór, prawda?

Dzięki obywatelstwu Unii Europejskiej, do której Polska jeszcze należy, możemy wybierać do woli. Wybór – małżeństwo czy związek partnerski pozostawiamy już do indywidualnej oceny. My zdecydowałyśmy się na małżeństwo, ponieważ Żona to najwyższa istniejąca instancja, a my lubimy mieć wszystko co najlepsze. Prawda jest też taka, że związek partnerski wydaje nam się być możliwy do zrealizowania na terenie Polski – w tym celu wystarczy udać się do notariusza i zawrzeć stosowne porozumienie. Można wtedy dużo zaoszczędzić np. na obrączki. O finansach jeszcze napiszemy w kolejnym odcinku.

Skąd wiadomo, który kraj wybrać? Najlepiej taki, z którym macie coś wspólnego, znacie język, lub kogoś na miejscu, kto pomoże wam z formalnościami. Różne kraje mają różne wymagania – to, że obywatele UE mogą zawrzeć związki w całej Unii, nie oznacza jeszcze, że jest to łatwe. W przypadku Niemiec, trzeba się zarejestrować w urzędzie zanim złoży się odpowiednie dokumenty, a potem na kilka dni przed ślubem ponownie odwiedzić urząd, co oznacza min. 3 wycieczki i dużo języka niemieckiego. Dokładne wymagania urzędu w Berlinie:

My na poziomie mailowania potrzebowałyśmy tłumacza 🙂 Niestety większość krajów chce meldunku, chociaż tymczasowego, na ich terenie przed ślubem. I wszędzie trzeba pojawić się osobiście, albo w momencie składania, albo/i w celu weryfikacji dokumentów. Dużo przydatnych informacji, choć częściowo nieaktualnych (Niemcy) znajdziecie w super publikacji kp:

Kliknij, aby uzyskać dostęp zwiazki_w_europie.pdf

Jednak prawdziwym Las Vegas jeśli chodzi o śluby dla obcokrajowców jest Dania. Absolutnie wszystko załatwicie tu online, korespondencja via e-mail jest ekspresowa i miła, wszystko załatwicie w języku angielskim a na miejscu trzeba być jedynie dzień przed ślubem! Minusem są oczywiście koszty, nie ma bezpośrednich lotów tanimi liniami z Gdańska do Kopenhagi, sama Dania jest relatywnie droga (noclegi i wyżywienie). Ale wygoda i brak bariery językowej zwyciężyły. Kolejne przydatne informacje od KPH  znajdziecie tutaj – https://kph.org.pl/wp-content/uploads/2015/04/slub_w_danii_w_6_krokach.pdf

Pierwszą rzeczą, którą trzeba zrobić jest pobranie dokumentów:

• wielojęzyczny odpis aktu urodzenia (skrócony)
• zaświadczenie o stanie cywilnym / + ewentualne zaświadczenie rozwodowe, te trzeba przetłumaczyć u tłumacza przysięgłego.
• xero paszportów i dowodów osobistych
• wypełniony formularz ze strony urzędu, w przypadku Kopenhagi: http://www.getmarriedindenmark.com/wp-content/uploads/2015/08/ab-N-of-M-2015.pdf
• Opłata urzędowa wynosi : 850 DKK (ok. 500 zł) (w przypadku Kopenhagi)
  

Kiedy zbierzecie już je wszystkie, należy je zeskanować i wraz z dowodem opłaty przesłać do odpowiedniego urzędu, z preferowaną datą ślubu. Pamiętajcie, że zaświadczenie o stanie cywilnym jest ważne tylko przez określony czas, dlatego między momentem wysłania dokumentów a datą ślubu nie powinno być więcej niż 6 miesięcy.

Jeśli chodzi o dokumenty, to kilka przydatnych informacji. Po pierwsze – nie mamy obowiązku mówić, że potrzebujemy zaświadczenia o stanie cywilnym do zawarcia ślubu / związku partnerskiego. Ponieważ w Polsce ślub jednopłciowy nie jest uznawany, zdarzają się sytuacje, w których urzędnik odmawia wydania dokumentu w tym celu, o czym przeczytamy w ww poradniku KPH:

Może jednak zdarzyć się, że urzędnik Urzędu Stanu Cywilnego odmówi wydania zaświadczenia o stanie cywilnym, powołując się na nieistnienie instytucji związku jednopłciowego w Polsce. Należy w takim przypadku żądać wydania postanowienia odmawiającego wydania wnioskowanego zaświadczenia wraz z uzasadnieniem. Po uzyskaniu negatywnego postanowienia, można się odwołać na podstawie art. 219 kodeksu postępowania administracyjnego. Jeżeli organ nie wydał żądanego zaświadczenia najpóźniej w ciągu 7 dni, ani też nie odmówił jego wydania, można skorzystać z możliwości złożenia zażalenia do organu nadrzędnego, w tym przypadku do właściwego Wojewody na niezałatwienie sprawy w określonym terminie. Na postanowienie Wojewody służy skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Natomiast informacja, że zaświadczenie jest nam potrzebne do pracy / procesu rekrutacyjnego, dużo ułatwia (ponadto odpis aktu urodzenia do pracy wydawany jest za darmo!). Warto też, jeśli zależy nam na czasie, wnioskować o wydanie dokumentów w urzędzie gdzie jesteśmy zameldowani – inaczej musimy poczekać do 10 dni na otrzymanie papierków. Według internetu ( http://bip.gdansk.pl/urzad-miejski/Zaswiadczenie-o-stanie-cywilnym,a,44251) możemy też zamówić elektroniczna wersje naszych dokumentów, ale w urzędzie stany cywilnego nigdy nie słyszeli o takiej możliwości, dlatego lepiej analogowo przejść się osobiście.

Tłumacze przysięgli są tym tańsi, im dalej mają biura od centrum miasta, standardowa cena to 40/50 zł za jedną stronę (nie kartkę!) A4.

Po wysłaniu zeskanowanych dokumentów otrzymacie potwierdzenie, że wszystko jest ok i możecie wziąć ślub w określonym dniu, np. 14 lutego 2018 roku 🙂 Teraz i dopiero teraz polecamy poszukać lotów i hotelu. Jest wiele porównywarek cen hoteli, i ich zaletą są na pewno niskie ceny, ale jeśli upatrzycie sobie jakiś obiekt, warto odwiedzić ich stronę. Może się okazać, że mają  pakiety lub oferty jeszcze lepsze  niż pośrednicy. Nam się udało znaleźć w ten sposób ofertę dedykowaną dla par LGBT+ !!!  Loty do Kopenhagi raczej nie są super tanie, ale jeśli ktoś się nie boi tuneli, to super połączenie jest z Gdańska do Malmo, a stamtąd drogą lądową. Można też, w wersji slow life pojechać własnym autem przez Niemcy i Danię – bardzo dobre drogi i podróż promem. Jak widzicie, przed wami morze możliwości. Ogranicza was jedynie wyobraźnia!